مزایای استفاده از روش هاردفاسینگ اکسی استیلن

ویژگی های برجسته روش اکسی استیلن به شرح زیر است:

رقت کم رسوب جوش،

کنترل خوب شکل سپرده،

شوک حرارتی کم به دلیل گرمایش و سرمایش کند.

فرآیند اکسی استیلن برای اجزای بزرگ توصیه نمی شود.

در این فرآیند رایج از تجهیزات استاندارد جوشکاری گاز استفاده می شود.

تکنیک ساده است. هر کسی که با جوشکاری عمومی آشناست، نباید با استفاده از این فرآیند، در یادگیری سخت‌افزاری مشکلی نداشته باشد.

سطح قسمتی که قرار است سخت شود باید بدون زنگ زدگی، رسوب، گریس، کثیفی و سایر مواد خارجی تمیز شود. کار را قبل و بعد گرم کنید تا احتمال ایجاد ترک در رسوب یا فلز پایه به حداقل برسد.

تنظیم شعله در روش اکسی استیلن مهم است. یک پر استیلن اضافی برای رسوب میله های سخت توصیه می شود. شعله خنثی یا پر استاندارد زمانی تولید می شود که نسبت اکسیژن به استیلن 1:1 باشد. یک شعله پر استاندارد دو قسمت دارد. یک هسته داخلی و یک پوشش بیرونی. هنگامی که استیلن بیش از حد وجود دارد، یک منطقه سوم، بین هسته داخلی و پوشش خارجی وجود دارد. این ناحیه پر استیلن اضافی نامیده می شود. طول یک پر استیلن اضافی سه برابر طول مخروط داخلی است.

فقط سطح فلز پایه در ناحیه نزدیک که دارای سطح سخت است به دمای ذوب می رسد. شعله مشعل بر روی سطح ماده ای پخش می شود که به صورت سخت قرار می گیرد و نوک مخروط داخلی را فقط از سطح دور نگه می دارد. مقدار کمی کربن به سطح جذب می شود و نقطه ذوب آن را کاهش می دهد و ظاهری آبکی و لعاب ایجاد می کند که به عنوان "عرق کردن" شناخته می شود. میله سخت به شعله وارد می شود و قطره کوچکی روی ناحیه عرق ریخته می شود، جایی که به سرعت و تمیز پخش می شود، به روشی مشابه آلیاژ لحیم کاری.

سپس میله سخت ذوب شده و روی سطح فلز پایه پخش می شود. مواد رو به سختی نباید با فلز پایه مخلوط شوند، بلکه باید با سطح به یک لایه محافظ جدید تبدیل شوند. اگر رقیق شدن بیش از حد اتفاق بیفتد، خواص مواد سخت رو به زوال خواهد بود. سطح به یک لایه محافظ جدید تبدیل می شود. اگر رقیق شدن بیش از حد اتفاق بیفتد، خواص مواد سخت رو به زوال خواهد بود.

اگر به محصولات کاربید تنگستن علاقه مند هستید و اطلاعات و جزئیات بیشتری می خواهید، می توانید از طریق تلفن یا پست در سمت چپ با ما تماس بگیرید یا در پایین صفحه ایمیل برای ایالات متحده ارسال کنید.