ประวัติโดยย่อของการตัดด้วยระบบวอเตอร์เจ็ท

ช่วงต้นกลางทศวรรษ 1800 ผู้คนใช้การขุดแบบไฮดรอลิค อย่างไรก็ตาม กระแสน้ำแคบเริ่มปรากฏให้เห็นเป็นอุปกรณ์ตัดทางอุตสาหกรรมในทศวรรษที่ 1930

ในปี 1933 บริษัทสิทธิบัตรกระดาษในวิสคอนซินได้พัฒนาเครื่องวัด การตัด และม้วนกระดาษที่ใช้หัวฉีดวอเตอร์เจ็ทเคลื่อนที่ในแนวทแยงเพื่อตัดกระดาษต่อเนื่องที่เคลื่อนที่ในแนวนอน

ในปี 1956 คาร์ล จอห์นสัน แห่ง Durox International ในลักเซมเบิร์กได้พัฒนาวิธีการตัดรูปทรงพลาสติกโดยใช้เครื่องฉีดน้ำแรงดันสูงแบบสตรีมบาง แต่วิธีการเหล่านี้ใช้ได้กับวัสดุเหล่านั้นเท่านั้น เช่น กระดาษ ซึ่งเป็นวัสดุเนื้ออ่อน

ในปี 1958 Billie Schwacha จาก North American Aviation ได้พัฒนาระบบโดยใช้ของเหลวแรงดันสูงพิเศษเพื่อตัดวัสดุแข็ง วิธีนี้สามารถตัดโลหะผสมที่มีความแข็งแรงสูงได้ แต่จะทำให้เกิดการแยกชั้นด้วยความเร็วสูง

ต่อมาในทศวรรษที่ 1960 ผู้คนยังคงหาวิธีที่ดีกว่าสำหรับการตัดด้วยระบบวอเตอร์เจ็ท ในปี 1962 Philip Rice จาก Union Carbide ได้สำรวจโดยใช้ระบบวอเตอร์เจ็ทแบบพัลส์ซิ่งสูงถึง 50,000 psi (340 MPa) เพื่อตัดโลหะ หิน และวัสดุอื่นๆ การวิจัยโดย S.J. Leach และ G.L. Walker ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ได้ขยายขอบเขตของการตัดด้วยระบบวอเตอร์เจ็ทถ่านหินแบบดั้งเดิมเพื่อกำหนดรูปทรงหัวฉีดที่เหมาะสำหรับการตัดหินด้วยระบบวอเตอร์เจ็ทแรงดันสูง ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 นอร์แมน ฟรานซ์มุ่งเน้นไปที่การตัดวัสดุที่อ่อนนุ่มด้วยระบบวอเตอร์เจ็ทโดยการละลายโพลิเมอร์สายยาวในน้ำเพื่อปรับปรุงการเกาะตัวกันของกระแสน้ำ

ในปี พ.ศ. 2522 ดร. โมฮาเหม็ด ฮาชิชทำงานในห้องปฏิบัติการวิจัยของไหล และเริ่มศึกษาวิธีการเพิ่มพลังงานการตัดของวอเตอร์เจ็ทในการตัดโลหะและวัสดุแข็งอื่นๆ ดร. ฮาชิชได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นบิดาแห่งมีดน้ำขัดเงา เขาคิดค้นวิธีการขัดเครื่องฉีดน้ำธรรมดา เขาใช้โกเมนซึ่งเป็นวัสดุที่มักใช้กับกระดาษทรายเป็นวัสดุขัดเงา ด้วยวิธีนี้ วอเตอร์เจ็ท (ซึ่งมีทรายเป็นส่วนประกอบ) สามารถตัดวัสดุได้เกือบทุกชนิด

ในปี พ.ศ. 2526 ระบบการตัดด้วยวอเตอร์เจ็ทสำหรับการขัดเชิงพาณิชย์ระบบแรกของโลกได้รับการแนะนำและใช้ในการตัดกระจกรถยนต์ ผู้ใช้เทคโนโลยีรายแรกคืออุตสาหกรรมการบินและอวกาศ ซึ่งพบว่าวอเตอร์เจ็ทเป็นเครื่องมือที่เหมาะสำหรับการตัดเหล็กกล้าไร้สนิม ไททาเนียม และวัสดุผสมน้ำหนักเบาที่มีความแข็งแรงสูงและวัสดุผสมคาร์บอนไฟเบอร์ที่ใช้ในเครื่องบินทหาร (ปัจจุบันใช้ในเครื่องบินพลเรือน)

ตั้งแต่นั้นมา วอเตอร์เจ็ทที่มีฤทธิ์กัดกร่อนได้ถูกนำมาใช้ในอุตสาหกรรมอื่นๆ มากมาย เช่น โรงงานแปรรูป หิน กระเบื้องเซรามิก แก้ว เครื่องยนต์ไอพ่น การก่อสร้าง อุตสาหกรรมนิวเคลียร์ อู่ต่อเรือ และอื่นๆ

หากคุณสนใจในผลิตภัณฑ์ทังสเตนคาร์ไบด์และต้องการข้อมูลและรายละเอียดเพิ่มเติม คุณสามารถติดต่อเราทางโทรศัพท์หรือทางไปรษณีย์ทางด้านซ้าย หรือส่งอีเมลถึงเราที่ด้านล่างของหน้า