درمان های معمول سطح فلز

مفهوم عملیات سطح فلز

این به فرآیند تغییر وضعیت سطح و ویژگی‌های یک قطعه و بهینه‌سازی ترکیب آن با مواد ماتریس برای برآوردن الزامات عملکرد از پیش تعیین‌شده با استفاده از فناوری‌های نوین در رشته‌های مدرن فیزیک، شیمی، متالورژی و عملیات حرارتی اشاره دارد.

1. اصلاح سطح فلزی

شامل روش های زیر است: سخت کاری سطحی، سندبلاست، خنجر کردن، سیم کشی، پولیش، سخت شدن سطح لیزری

(1) سخت شدن سطح فلز

این یک روش عملیات حرارتی است که لایه سطحی را آستنیته می کند و به سرعت سرد می شود تا سطح بدون تغییر در ترکیب شیمیایی فولاد سخت شود.

(2) سطح فلزی سندبلاست شده

سطح قطعه کار تحت تأثیر ذرات شن و آهن با سرعت بالا قرار می گیرد که می توان از آنها برای بهبود خواص مکانیکی قطعه و تغییر حالت سطح استفاده کرد. این عملیات می تواند به طور موثر استحکام مکانیکی، مقاومت در برابر سایش را بهبود بخشد و تنش باقیمانده را از بین ببرد.

(3) نورد سطح فلز

این است که سطح قطعه کار را با یک غلتک سخت در دمای اتاق فشار دهید تا سطح قطعه کار با تغییر شکل پلاستیکی سخت شود تا سطحی دقیق و صاف به دست آید.

(4) سطح فلزی برس خورده

تحت یک نیروی خارجی، فلز از طریق قالب عبور می کند. سطح مقطع فلز فشرده می شود تا شکل و اندازه آن تغییر کند. به این روش کشیدن سیم می گویند. با توجه به الزامات تزئینی، سیم کشی را می توان به رشته های مختلفی مانند مستقیم، چین دار، موج دار و رزوه ای تبدیل کرد.

(5) پرداخت سطح فلز

پولیش یک روش تکمیلی برای اصلاح سطح یک قطعه است. فقط می تواند یک سطح صاف را بدون بهبود دقت ماشینکاری بدست آورد. مقدار Ra سطح صیقلی می تواند به 1.6-0.008 um برسد.

（6）تقویت سطوح فلزی با لیزر

یک پرتو لیزر متمرکز برای گرم کردن سریع قطعه کار و سپس خنک کردن سریع قطعه کار برای به دست آوردن یک سطح سخت و مستحکم استفاده می شود. تقویت سطح لیزر دارای مزایای تغییر شکل کوچک، عملیات آسان و تقویت موضعی است.

2. تکنولوژی آلیاژسازی سطح فلز

با ابزارهای فیزیکی، مواد افزودنی به ماتریس اضافه می شوند تا لایه آلیاژی تشکیل شود. کربورسازی و نیترید کردن متداول متعلق به این تکنیک است. فلز و عامل نفوذ کننده را در یک محفظه مهر و موم شده قرار می دهد، سطح فلز را با حرارت دادن خلاء فعال می کند و کربن و نیتروژن را به شکل اتم وارد ماتریکس فلز می کند تا به هدف آلیاژسازی دست یابد.

(1) سیاه شدن: یک فیلم اکسید سیاه یا آبی برای جداسازی هوا از خوردگی قطعه کار تولید می شود.

(2) فسفاته کردن: یک روش تصفیه سطح فلزات الکتروشیمیایی است که برای محافظت از فلزات پایه با رسوب فسفات های تمیز و نامحلول در آب بر روی سطح قطعات کار غوطه ور در محلول فسفاته استفاده می شود.

هیچ یک از آنها بر ساختار داخلی قطعه کار تأثیر نمی گذارد. تفاوت این است که سیاه شدن فولاد باعث براق شدن قطعه کار می شود، در حالی که فسفاته کردن باعث ضخامت و کدر شدن سطح قطعه کار می شود. فسفاته کردن بیشتر از سیاه شدن محافظت می کند. از نظر قیمت، سیاه کردن معمولاً گرانتر از فسفاته کردن است.

(3) تکنولوژی پوشش سطح فلز

یک پوشش یا پوشش بر روی سطح یک بستر با روش های فیزیکوشیمیایی تشکیل می شود. به طور گسترده ای در ابزارهای برش کاربید استفاده می شود.

پوشش TiN و پوشش TiCN روی سطح فلز

قلع با ضخامت چند میکرون روی ابزارهای برشی که مس نرمتر یا فولاد ملایم را برش می دهند، معمولاً مواد طلایی است.

پوشش‌های نیترید تیتانیوم سیاه معمولاً در جاهایی که ضریب اصطکاک کم است اما سختی لازم است استفاده می‌شود.

موارد فوق مقدمه مختصری از عملیات سطح فلز است. اگر به محصولات کاربید تنگستن علاقه مند هستید و اطلاعات و جزئیات بیشتری می خواهید، می توانید از طریق تلفن یا پست در سمت چپ با ما تماس بگیرید یا در پایین صفحه ایمیل برای ایالات متحده ارسال کنید.